W obronie rodziny

Inicjatywa obywatelska U ime obitelji (W imię rodziny) 14 czerwca złożyła w parlamencie Republiki Chorwacji ponad 750 tysięcy podpisów na rzecz referendum w sprawie wpisania do konstytucji państwa definicji małżeństwa jako związku wyłącznie kobiety i mężczyzny. Była to odpowiedź na plany legalizacji w Chorwacji związków homoseksualnych. Z Željką Markić, Lino Zonjićem, Krešimirem Planinićem, Alenem Cvitkovićem i Ante Perkovićem, przedstawicielami inicjatywy rozmawia Piotr Doerre.

Jak mogliby Państwo w kilku słowach scharakteryzować inicjatywę W imię rodziny?

Željka Markić: – Głównym celem, który postawiła sobie nasza grupa jest umożliwienie mieszkańcom Chorwacji udziału w referendum, w którym będą oni mogli wypowiedzieć się za lub przeciw wpisaniu do konstytucji Republiki Chorwackiej definicji małżeństwa jako związku mężczyzny i kobiety.

Zdecydowaliśmy się na podjęcie takiej akcji, stwierdziwszy, że utrwalenie w konstytucji funkcjonującej dotychczas w naszym systemie prawnym definicji małżeństwa uniemożliwi rozwiązania, które uważamy za szkodliwe, jak choćby prawo do ado­pcji dzieci przez pary homoseksualne, wprowadzenie instytucji matek zastępczych bądź też zmianę słów matka i ojciec na określenia rodzic 1 i rodzic 2. Znamy sytuację w Holandii, gdzie zamierza się uznać za małżeństwo grupę kilku osób różnych płci, na przykład jednego mężczyznę i dwie kobiety lub jedynie trzy kobiety. Któż wie, z jakimi jeszcze pomysłami będziemy mieli wkrótce do czynienia?

Chcemy więc przede wszystkim potwierdzenia w konstytucji, że małżeństwo to jedność kobiety i mężczyzny, że jest to wspólnota, która posiada najlepsze warunki do przyjmowania i wychowywania dzieci. Aspekt bezpieczeństwa dzieci jest dla nas fundamentalny. Nie zgadzamy się na adopcję dzieci przez pary homoseksualne, bo to krzywdzi dzieci.

Sądzimy, że obywatele Chorwacji podzielają nasze zdanie, iż szczególnym zadaniem społeczeństwa jest dbać o dzieci i chronić je. Naszym zdaniem wynika to ze zdrowego rozsądku – takie przekonanie powinno być wspólne dla wszystkich ludzi, bez znaczenia, czy są wierzący czy niewierzący. To doświadczenie wszystkich społeczeństw i kultur ludzkich – dawnych i współczesnych – pod wszystkimi szerokościami geograficznymi. Wynika z niego, że małżeństwo w sposób szczególny powinno być chronione, jako że daje społeczeństwu wielkie korzyści. Chcemy to zachować jako rzecz niepodlegającą dyskusji ani zmianie z powodu nacisku jakiejś grupy interesów czy pragnienia politycznej poprawności.