Pierwsze otwarte spotkanie nieoficjalnej wspólnoty chrześcijan LGBTQ
, ostatnia aktualizacja 2014-01-16 11:23:51
Mówią o sobie witowie. Wit to skrót od "Wiara i tęcza". Nieoficjalna wspólnota chrześcijan LGBTQ zaczęła działalność w 2010 roku na Facebooku. . Dzisiaj ich pierwsze otwarte spotkanie w Katowicach.
Zamknięta grupa liczy około 300 osób. Ujawnia się 60. W realu spotykają się w ośmiu miastach, w Katowicach od półtora roku w siedzibie stowarzyszenia wzajemnej pomocy Bona Fides przy ul. Warszawskiej. Przychodzi 5-7 osób, modlą się, rozmawiają o problemach z pracą, mieszkaniem, rodziną, wynikających z orientacji homoseksualnej.
Pierwsze otwarte spotkanie katowickiej grupy
Miejsce: Archibar, ul. Dyrekcyjna, godz. 18.30. O dzisiejszym wydarzeniu została powiadomiona policja. - Spodziewamy się, że mogą przyjść narodowcy - mówi Mieczysław Cichy, witowiec z Katowic.
Na spotkanie w Warszawie przyszło dwóch panów podających się za dziennikarzy. Wydawali się zagubieni, z nikim nie rozmawiali, prawdopodobnie robili rozpoznanie wrogiej opcji. Pod Krakowem było groźniej, bo pod bramą kościoła, w którym miała odbyć się msza święta za ofiary homofobii, czekali mężczyźni z pałkami. Przerażeni witowcy zawrócili do domu.
W tym samym czasie w Poznaniu na mszy w tej samej intencji ksiądz z ambony nazwał osoby nieheteroseksualne zboczeńcami, których trzeba leczyć. Obecny na nabożeństwie witowiec miał ochotę wyjść, ale bał się reakcji pozostałych wiernych. Wydałoby się, kim jest. - Kilka dni później dostałam mail od kogoś ze wspólnoty religijnej, kto nie mógł dłużej wytrzymać nagonki na nas, rozpętanej w tej wspólnocie, że chodzimy na msze profanować hostię. My, którzy modlimy się za ludzi, prześladowanych i ginących za swoją orientację seksualną na całymświecie, m. in. podczas Miedzynarodowego Dnia przeciw Homofobii - mówi Agnieszka Wiciak, rzeczniczka Wiary i Tęczy.
Witowcy są ekumeniczni
Są kościoły, które akceptują ich bardziej, niż katolicki. W katolickim są wspólnoty religijne, np. oaza, które nie są najlepszym miejscem dla osób nieheteroseksualnych. - Ktoś jest bardzo religijny, rośnie w takiej wspólnocie i musi ukrywać swoją orientację. Jeśli się ujawni, słyszy: nie mów o tym głośno, może powinieneś się leczyć i jeśli się temu nie podda, jest mrginelizowany albo wyrzucany ze wspólnoty - mówi Wiciak.
Najgorzej jest w małych miejscowościach, gdzie nie ma żadnej alternatywy. Jedyne wyjście to wyjechać do miasta.
Na szczęście osoby homoseksualne coraz częściej same się organizują i znajdują duszpasterzy, w których mają wsparcie.
- Dla niektórych z nas katolicyzm to część tradycji, w której wyrośli i z której nie chcą rezygnować. Dla innych to świadomy wybór kościoła, w którym chcą żyć. Wiara i tradycja kościoła rzymskokatolickiego nie definiuje się tylko przez stosunek do homoseksualizmu - mówi Wiciak. Cichy: - Kładziemy nacisk na przebaczenie, szukamy dialogu. Ale wielu odchodzi z kościoła. Albo idą na terapie naprawcze, kierowani przez duchownych, wbrew naturze i nauce próbują zmienić swoją orientację seksualną, w efekcie wpadają w depresję. Najczęściej ukrywają, że są nieheteroseksualni, ze strachu przed odrzuceniem żyją w zakłamaniu.
Czy nieheteroseksualność jest zgodna z Biblią?
Dzisiaj w Archibarze będzie spotkanie z autorami książki "Wyzywająca miłość", której mottem jest, że homoseksualizm nie jest ani chorobą, ani grzechem. Zapowiada się ciekawa debata. Ci sami autorzy: Katarzyna Jabłońska i Cezary Gawryś 10 lat temu w książce "Męska rozmowa" przekonywali homoseksualistów do zmiany orientacji seksualnej w imię wiary.
Czy nieheteroseksualność jest zgodna z Biblią? - O tym napisano wiele książek, niestety anglojęzycznych i niewiele z nich przetłumaczono. My uważamy, że konflikt jest sztuczny - mówi Wiciak. Cichy: - To są moje wybory, liczy się życie w zgodzie z sumieniem. Osobowość to seksualność i duchowość, nie można części człowieka zabić.
Pierwsze otwarte spotkanie katowickiej grupy
Miejsce: Archibar, ul. Dyrekcyjna, godz. 18.30. O dzisiejszym wydarzeniu została powiadomiona policja. - Spodziewamy się, że mogą przyjść narodowcy - mówi Mieczysław Cichy, witowiec z Katowic.
Na spotkanie w Warszawie przyszło dwóch panów podających się za dziennikarzy. Wydawali się zagubieni, z nikim nie rozmawiali, prawdopodobnie robili rozpoznanie wrogiej opcji. Pod Krakowem było groźniej, bo pod bramą kościoła, w którym miała odbyć się msza święta za ofiary homofobii, czekali mężczyźni z pałkami. Przerażeni witowcy zawrócili do domu.
W tym samym czasie w Poznaniu na mszy w tej samej intencji ksiądz z ambony nazwał osoby nieheteroseksualne zboczeńcami, których trzeba leczyć. Obecny na nabożeństwie witowiec miał ochotę wyjść, ale bał się reakcji pozostałych wiernych. Wydałoby się, kim jest. - Kilka dni później dostałam mail od kogoś ze wspólnoty religijnej, kto nie mógł dłużej wytrzymać nagonki na nas, rozpętanej w tej wspólnocie, że chodzimy na msze profanować hostię. My, którzy modlimy się za ludzi, prześladowanych i ginących za swoją orientację seksualną na całymświecie, m. in. podczas Miedzynarodowego Dnia przeciw Homofobii - mówi Agnieszka Wiciak, rzeczniczka Wiary i Tęczy.
Witowcy są ekumeniczni
Są kościoły, które akceptują ich bardziej, niż katolicki. W katolickim są wspólnoty religijne, np. oaza, które nie są najlepszym miejscem dla osób nieheteroseksualnych. - Ktoś jest bardzo religijny, rośnie w takiej wspólnocie i musi ukrywać swoją orientację. Jeśli się ujawni, słyszy: nie mów o tym głośno, może powinieneś się leczyć i jeśli się temu nie podda, jest mrginelizowany albo wyrzucany ze wspólnoty - mówi Wiciak.
Najgorzej jest w małych miejscowościach, gdzie nie ma żadnej alternatywy. Jedyne wyjście to wyjechać do miasta.
Na szczęście osoby homoseksualne coraz częściej same się organizują i znajdują duszpasterzy, w których mają wsparcie.
- Dla niektórych z nas katolicyzm to część tradycji, w której wyrośli i z której nie chcą rezygnować. Dla innych to świadomy wybór kościoła, w którym chcą żyć. Wiara i tradycja kościoła rzymskokatolickiego nie definiuje się tylko przez stosunek do homoseksualizmu - mówi Wiciak. Cichy: - Kładziemy nacisk na przebaczenie, szukamy dialogu. Ale wielu odchodzi z kościoła. Albo idą na terapie naprawcze, kierowani przez duchownych, wbrew naturze i nauce próbują zmienić swoją orientację seksualną, w efekcie wpadają w depresję. Najczęściej ukrywają, że są nieheteroseksualni, ze strachu przed odrzuceniem żyją w zakłamaniu.
Czy nieheteroseksualność jest zgodna z Biblią?
Dzisiaj w Archibarze będzie spotkanie z autorami książki "Wyzywająca miłość", której mottem jest, że homoseksualizm nie jest ani chorobą, ani grzechem. Zapowiada się ciekawa debata. Ci sami autorzy: Katarzyna Jabłońska i Cezary Gawryś 10 lat temu w książce "Męska rozmowa" przekonywali homoseksualistów do zmiany orientacji seksualnej w imię wiary.
Czy nieheteroseksualność jest zgodna z Biblią? - O tym napisano wiele książek, niestety anglojęzycznych i niewiele z nich przetłumaczono. My uważamy, że konflikt jest sztuczny - mówi Wiciak. Cichy: - To są moje wybory, liczy się życie w zgodzie z sumieniem. Osobowość to seksualność i duchowość, nie można części człowieka zabić.