Manifa. Jak zwykle przeciw Kościołowi, niewiele o problemach kobiet

fot. Marta Brzezińska-Waleszczyk/ Fronda Ulicami Warszawy przeszła dziś Manifa. Jak zawsze było mnóstwo transparentów z antykatolickimi hasłami i niewiele o prawdziwych problemach kobiet. Tym razem dominował temat gender.

Manifa, organizowana w Warszawie przez Porozumienie Kobiet 8 marca, odbywała się w tym roku pod hasłem „Równość w szkole, w pracy, w domu”. Głównym jej tematem miała być edukacja równościowa. Miała być, bo przyglądając się trzymanym przez panie transparentom można było odnieść zgoła inne wrażenie.

XV Manifę zdominował bowiem temat gender, który jak mantra przewijał się na transparentach. Nawet straż porządkowa marszu miała w tym roku kamizelki z napisem „gendermeria”. Jeden z uczestników feministycznego pochodu niósł plakat z napisem stylizowanym na ten, znany z obrazu z Jezusem Miłosiernym, „Gender, ufam Tobie”, inny – „Myślę, więc gender”.

Nie zabrakło także, jak co roku, haseł skrajnie antykościelnych, jak na przykład „Kobieto, Kościół to Twoje piekło”, „Bogurodzico, przegoń patriarchat”, „Gender=teoria naukowa, katolicyzm=ideologia”. „Polska – kondominium Watykanu”. Szkoda, że panie, które przedstawiają się jako walczące o prawa kobiet, w rzeczywistości niewiele uwagi poświęciły realnym problemom płci pięknej. Zamiast tego, jak co roku domagały się powszechnego dostępu do aborcji, antykoncepcji, edukacji seksualnej i in vitro. Na ich transparentach można było przeczytać m.in., że „Dostęp do aborcji to prawa człowieka”, „Legalna aborcja=żywa kobieta” czy „Zarodek to nie człowiek”.

W podobnym tonie w manifowej gazetce pisze Anna Dryjańska: „Brak edukacji seksualnej. Utrudniony dostęp do antykoncepcji. Tolerowanie sytuacji, gdy fundamentaliści katoliccy przebrani za farmaceutki i farmaceutów odmawiają kobietom realizacji recept. Ograniczenie dostępu do badań prenatalnych. Utrudnianie kobietom zgwałconym i chorym prawa do przerywania ciąży. Plany zmuszania kobiet do rodzenia dzieci martwych lub ciężko chorych. Chęć ograniczenia dostępu do in vitro, z wsadzaniem do więzienia włącznie. Brak znieczulenia przy porodzie”. Normalnie, klechistan…  Szczęśliwie są feministki, które raz do roku głośno domagają się tych „dóbr” XXI wieku dla Polek...

W warszawskiej Manifie mogło wziąć udział ok. 2000 osób (organizatorzy wskazują, że „kilka tysięcy”). Nie zabrakło także popierających feministyczne postulaty polityków – Wandy Nowickiej, Ryszarda Kalisza czy Wojciecha Olejniczaka. Wśród maszerujących pojawił się także Piotr Najsztub, Jej Perfekcyjność, Piotr Szumlewicz, Barbara Nowacka, Agnieszka Weseli. Nie zabrakło również przedstawicieli środowiska LGBTQ, którzy nieśli ogromny transparent, apelując o „,małżeństwa dla wszystkich”. W pochodzie wzięło udział bardzo dużo rodziców z małymi dziećmi…

Uczestnicy Manify nie zapomnieli także o transseksualistach, queerach czy crossgenderach (kimkolwiek mieliby oni być…). I tak, jeden z idących w pochodzie chłopców dumnie prezentował transparent z hasłem „Kolego, wyglądałbyś dobrze w tej sukience” a inny postanowił wprowadzić postulat w życie, maszerując w spódniczce. Co ciekawe, jak dowiedziałam się z felietonu Lalki Podobińskiej, transi też są dyskryminowani. I to przez kogo! „Przez społeczność gejów, lesbijek, przez feministki i feministów, czy nawet przez aktywistki i aktywistów równościowych” – wymienia Podobińska w manifowym pisemku. „Trudno w to uwierzyć? A jednak to smutna prawda. Organizacje walczące o związki partnerskie niejednokrotnie zapominają o osobach transpłciowych, dla których prawne uregulowanie ich relacji emocjonalnych także stanowi istotny problem. Feministki walczące o prawo kobiet do aborcji zapominają o zdolnościach reprodukcyjnych transmężczyzn i o tym, że kwestia aborcji może dotyczyć także tej grupy. Sprzeciwiając się agresji seksualnej, molestowaniu kobiet czy „gwałtom naprawczym” na lesbijkach, działaczki i działacze myślą o możliwości zgwałcenia transmężczyzny” – pisze Podobińska, a ja zastanawiam się, jak bardzo można sobie skomplikować życie przez udawanie tego, kim się po prostu nie jest…

Pochód, chroniony licznymi oddziałami policji, przemierzył trasę spod Pałacu Kultury i Nauki na ul. Wiejską, gdzie pod gmachem Sejmu odczytany został feministyczny manifest. Manifa odbywała się właściwie bez żadnych incydentów – poza jednym, drobnym kiedy jeszcze na pl. Defilad policja wylegitymowała mężczyznę z transparentem, na którym widniał napis głoszący, że homoseksualiści to zboczeńcy. Warszawska Manifa odbyła się bez żadnych zakłóceń, bo antyfeministyczna pikieta organizowana przez środowiska narodowe została zorganizowana w sobotę.

8 marca na Placu Zamkowym o godz. 15 zebrało się kilkanaście osób z Ruchu Narodowego, Sekcji Kobiet RN oraz Organizacji Kobiety dla Narodu. Narodowe dziewczyny mówiły o prawdziwej kobiecości, patriotyzmie, protestowały także przeciw aborcji. Nie obyło się bez krytycznych uwag pod adresem feministek. Wcześniej, jeszcze przed pikietą na Starym Mieście, panie ze środowisk narodowych udały się pod siedzibę Feminoteki na ul. Mokotowskiej gdzie złożyły bukiet zwiędłych goździków przewiązanych wstążką z napisem „Ostatnie pożegnanie”. Zareagowały na to szybko działaczki Feminoteki, które na Facebooku zapowiedziały: „Ktokolwiek zostawił pod Feminoteką wieniec żałobny i pogróżki - nie wystraszycie nas. Jutro złożymy zawiadomienie na policji”.

Marta Brzezińska-Waleszczyk

w: http://www.fronda.pl/a/manifa-jak-zwykle-przeciw-kosciolowi-niewiele-o-problemach-kobiet,35269.html

 

Frekwencyjny uwiąd Manify? Marsze prawicy przyciągają tłumy, z feministkami demonstrują tylko najwierniejsi

W tegorocznej warszawskiej Manifie wzięło udział około 4 tys. osób, a w innych miastach liczba uczestników imprezy rzadko przekraczała 200. I choć to wynik nieco lepszy niż przed rokiem, same feministki przyznają, że z roku na rok społeczne zainteresowanie organizowanymi przez nich demonstracjami jest coraz mniejsze. – Kiedyś o Manifach było głośno, bo prawica obrzucała nas jajkami i kamieniami. Były kontrowersje. Dzisiaj ich nie ma, a i temat nie jest już tak gorący – komentuje w rozmowie z naTemat Joanna Senyszyn.

 

Skomentuj 3 godziny temu

"Wielka Manifa" nie taka wielka. W tym roku na ulicach Warszawy demonstrowało 4 tys. osób • Fot. Franciszek Mazur / AG

Prawicowe portale od kilku lat przy okazji Manif powtarzają, że frekwencja nie przystaje do szumu, jaki wokół tej imprezy kreują środowiska feministyczne. Nie inaczej jest w tym roku. „Nieźle musieli napracować się operatorzy telewizyjni, by znów, jak co roku, pokazać Manifę jako wielkie wydarzenie. Spotkało się, po wielkich przygotowaniach, kilkaset osób tworzących jądro uderzeniowe nowego komunizmu, żyjących zazwyczaj z publicznych pieniędzy, bez zaplecza społecznego” – triumfuje Michał Karnowski.

„Kilkaset osób” to przesada, ale prawdziwe liczby też nie są imponujące. Warszawa - 4 tys., Wrocław - 150, Łódź - 150, Kraków - 200, Szczecin - 40. Taka frekwencja nie zachęca, by mówić o sukcesie. Jeszcze gorzej było w dwóch poprzednich edycjach, kiedy na ulicach Warszawy demonstrowało po około 3 tys. osób. „Manifa była w zasadzie udana, choć nie tak liczna, jak sądziłam. W poprzednich latach bywało nas więcej” – mówiła w 2012 roku w rozmowie z „Super Expressem” Agnieszka Graff, organizatorka pierwszych feministycznych pikiet z cyklu.

Trudno być na afiszu
– Sama w tym roku nie mogłam uczestniczyć, ale z tego, co słyszałam, frekwencja była, jak zwykle. Proszę zauważyć, że to jest sieć wydarzeń, a nie jeden centralny marsz. Organizują je środowiska niekomercyjne, oddolne, bez kapitału zewnętrznego. Bardzo trudno utrzymać taki event na afiszu przez tyle lat – zaznacza dziś w rozmowie z naTemat Kazimiera Szczuka.

Podobne argumenty słychać z ust innych feministek. W skrócie: uczestników Manif mogłoby być więcej, ale już sam fakt, że w małych miastach potrafi zorganizować się kilkadziesiąt osób, jest sporą wartością. Poza tym, wokół feministycznych demonstracji zawiązał się już ruch aktywistek i aktywistów – może nie oszałamiająco liczny, ale jednak.

– Ja od czterech lat organizuję Manify w Kielcach. Najpierw było 150 osób, teraz jest około 200. W zlocie kobiet aktywnych, który robię tuż po manifestacji, w tym roku wzięło udział 400 osób. Uważam, że to bardzo dobry wynik. Podobnie jest w innych miejscach i te poszczególne wyniki składają się na szerszy obraz aktywnych kobiet – mówi naTemat Joanna Senyszyn, europosłanka SLD.

– No i Manify dochowały się swoich dzieci. Kolejne pokolenia przejmują pałeczkę i ten sposób działania jest dla nas bardzo cenny. Masowość i liczebność to nie do końca są nasze cele – dodaje Szczuka.

Bez zamieszek, bez zainteresowania?
Niezaprzeczalne jest jednak, że status Manify na przestrzeni ostatnich kilku lat uległ zmianie. Kolejne edycje mijają, media cytują najbardziej radykalne hasła i postulaty, ale takich emocji, jakie były wokół imprezy kiedyś, nie ma. – To prawda. Manifa była na początku wydarzeniem jedynym w swoim rodzaju. W tej chwili o prawach kobiet co raz więcej mówi się w mediach, zajmuje się tym Sejm, na listach wyborczych są parytety, dlatego temat przestał być aż tak gorący. Stąd też mniejsze zainteresowanie – komentuje Senyszyn.

Z drugiej strony paradoksalnie można to postrzegać jako sukces feministek. Bo to przecież Manifa "wałkowała" m.in. tematy gwałtów i parytetów, które dziś skuteczniej przebijają się do mainstreamu. Teraz, i to zarzut ze strony prawicy, mocno stawia na antyklerykalizm. – Hasła antyklerykalne zawsze będą podczas Manif, bo uciemiężenie kobiet jest ściśle związane z klerykalizmem – dodaje europosłanka.

Jest jeszcze jeden powód mniejszego zainteresowania feministycznymi demonstracjami. Znikoma "aktywność" narodowców. Senyszyn wspomina czasy, kiedy uczestnicy byli obrzucani kamieniami, jajkami i pomidorami. – To wywoływało kontrowersje, a dzisiaj to są marginalne zachowania. Pewnie gdyby marsz 11 listopada nie łączył się z burdami i podpaleniami, też mniej by społeczeństwo obchodził… – wnioskuje.

Prawica przyciąga bardziej
"Jakiż kontrast między nagłaśnianą Manifą a Marszami dla Życia i Rodziny gromadzącymi dziesiątki tysięcy, z Orszakami Trzech Króli, w których idą setki tysiące, z Marszem Niepodległości oraz Marszem Wolności i Solidarności skupiającymi wielkie tłumy, z marszami w obronie TV Trwam, w których uczestniczyły miliony Polaków!" – czytamy na portalu Karnowskich. Takie porównania to kolejny argument na potwierdzenie tezy, że Manifa to margines bez społecznego poparcia. Co na to feministki?

– Te setki tysięcy demonstrantów to są liczby dużych organizacji: kościelnych, kombatanckich, politycznych. Szczególnie Kościół działa w sposób bardzo skuteczny i mobilizuje swoich zwolenników. Nie ma sensu tego porównywać. Lepiej porównać nas z obywatelskimi, oddolnymi inicjatywami. W tym sensie jesteśmy fenomenem – odpowiada Szczuka.

– Za udział w "rydzykowych" manifestacjach ma się pewnie zapewnione odpuszczenie grzechów i gwarancję pójścia do nieba. U nas takich atrakcji nie ma – śmieje się Senyszyn.

Czytaj także:

• Dlaczego warto pójść na Manifę: 8 powodów na 8 marca

• Feministki na ulicach, konserwatystki w domu. Dlaczego kobiety prawicy nie mają swojej Manify
   

w: http://natemat.pl/94533,frekwencyjny-uwiad-manify-marsze-prawicy-przyciagaja-tlumy-z-feministkami-demonstruja-tylko-najwierniejsi